تغییر نیازها از دیرباز منشا تغییر در ظرف زندگی انسان بوده است. خانه که مهمترین ظرف زندگی انسان است، برای انطباق با این تغییرات نیازمند انعطاف در وجوه گوناگون خود است تا بستر لازم برای بهبود کیفی زندگی ساکنان را فراهم آورد. تغییر در ساختار خانواده، بالارفتن سن ازدواج، میزان طلاق، تغییر ابعاد خانوار از خانواده گستردۀ قدیمی به خانوادههای کوچک دو یا سهنفره، جداشدن فرزندان از خانواده بهعلل گوناگون و بالارفتن شمار بازنشستگان و زوجهای تنها ازجمله اتفاقاتی هستند که در ساختار اجتماعی جامعه تغییراتی چشمگیر ایجاد میکنند. تغییراتی که در زندگی استفادهکنندگان روی میدهد و شرایط فعالیتهای بازار، دیدگاهها و روشهای نوین برنامهریزی در تولید مسکن را سبب میشود که پویایی و تغییرات انعطافپذیر را فراهم میآورد. در طراحی و ساخت واحدهای مسکونی، انعطافپذیری (flexibility) و انطباقپذیری (adaptability) اهمیت بسیاری دارند. واژههای انعطافپذیری و انطباقپذیری مدتهاست که در برنامهریزی و طراحی ساخت مسکن پروژههای مسکونی بهویژه مسکنهای کوچک و متوسط و خانههای قابلاستطاعت مطرحاند. انعطافپذیری بهمعنای قابلیت سازماندهی فیزیکی مختلف در ساختمانهای مسکونی است و انطباقپذیری بهمعنای داشتن قابلیت کاربریهای متفاوت و چیدمانهای مختلف در فضاهای داخلی واحدهای مسکونی است. آوی فریدمن در کتاب مسکن تغییرپذیر روشهای گوناگون برنامهریزی مسکن و اصول و نمونههای مسکن انعطافپذیر را معرفی کرده است. این روشها با بومیسازی در ایران نیز کاربردی خواهند بود. نقطۀ آغاز فرایند ترجمۀ این کتاب به فارسی، ایجاد آتلیۀ مسکن در دانشگاه شهید بهشتی بوده است. در ابتدا فهرستی از منابع مفید در این زمینه برای ارایۀ کلاسی، به دانشجویان آتلیۀ مسکن پیشنهاد شد که این کتاب نیز جزو آن بود. نسخۀ اصلی کتاب مسکن تغییرپذیر به زبان فرانسه و در سال 1995 در دانشگاه مکگیل کانادا تدوین شد و با توجه به برگردان آن به انگلیسی، به نظر میرسید ساختار آن کمی پیچیده شده است؛ ازاینرو و بهسبب جای خالی ترجمۀ این کتاب در آتلیههای مسکن، مترجمان برای برگردان این اثر به فارسی مصمم شدند؛ به امید آنکه این کتاب برای دانشجویان، استادان و طراحان مفید و کاربردی باشد.,