نیازسنجی آموزشی به عنوان یکی از مولفه های مهم در بسیاری از حوزه ها که با برنامه ریزی و تدارک پیشاپیش برای دستیابی به اهداف و مقاصد معینی سرو کار دارند، از دیرباز مورد توجه بوده است. پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران به لحاظ تحولات عظیم در نظام سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، آموزش کارکنان چه در بخش اداری و بخش صنعت، و در جمیع ابعاد بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت. در این برهه از زمان آموزش کارکنان و توسعه شایستگی ها و توانمندی های منابع انسانی یکی از اساسی ترین اقداماتی بود که برای مواجهه با شرایط پویا و پیچیده در سطح جهانی مطرح شد. امروزه آموزش نیروی انسانی به عنوان گامی موثر در جهت بهسازی و نوسازی توانمندی کارکنان مورد تاکید سازمانها خصوصا سازمانهای یادگیرنده و پویاست. در فرآیند آموزش نیروی انسانی عوامل متعددی اهمیت دارند، یکی از مهم ترین آنها تصریح نیازهای آموزشی هر یک از کارکنان و کل سازمان است. سنجش نیازها و استفاده از نتایج آن در تصمیمات برنامه آموزشی یکی از دل مشغولی های برنامه ریزان و عاملان برنامه ریزی آموزشی از زمان درک ضرورت و اهمیت تعلیم و تربیت توسط آدمی بوده است و متناسب با پیشرفت های علمی و افزایش آگاهی افراد و جوامع سیر صعودی را طی نموده است. این پیشرفت و دگرگونی در ابعاد مختلف و اثرگذاری آن بر عملکرد سازمانی و شغلی کارکنان، متخصصان و صاحبنظران را بر آن داشت تا از اواسط قرن بیستم، به ویژه از دهه 1960 مقوله نیازسنجی را سرلوحه تلاش ها و تحقیقات خود قرار دهند و از آن پس طیف وسیعی از کوشش های علمی و پژوهشی به این قلمرو نوبنیاد اختصاص یافت و طرح ها و الگوها و فنون متعددی برای دستیابی به اطلاعات درباره آموزش کارکنان در سازمان ها به منصه ظهور رسید. کتاب حاضر مشتمل بر چهار فصل که در فصل اول به اهمیت دانش و اقتصاد مبنی بر دانش می پردازد. فصل دوم در مورد مبانی نظری نیازسنجی آموزشی است و مدل ها و الگوهای نیازسنجی آموزشی را تشریح می نماید. فصل سوم الگوی سیستمی نیازسنجی آموزشی را به طور کامل و گام به گام با ذکر مثال توضیح می دهد و در نهایت در فصل چهارم نیازهای آموزشی احصای شده در سازمان بازرگانی استان تهران به همراه خوشه بندی هشت گانه مشاغل این سازمان | مشخص شده است.,