ناپایداری چاه در زمان حفاری یکی از اساسیترین مسایلی است که صنعت نفت و گاز به طور متداول با آن مواجه است و این موضوع سالیانه هزینه بسیار زیادی را به شرکتهای نفتی تحمیل میسازد. در اثر حفر چاه، تعادل موجود در ساختار محیط اطراف چاه به هم ریخته و سبب ایجاد تمرکز تنش بر روی دیواره چاه و اطراف آن میشود و درنتیجه محیط اطراف چاه باید بار اضافی را که سنگهای حفر شده تحمل میکردند، تحمل کند. این تمرکز تنش به وجودآمده در صورتی که از مقاومت سنگ سازند تجاوز کند میتواند باعث ایجاد شکست سنگ شود و درنتیجه مسایل ناپایداری دیواره چاه را به وجود آورد. ساخت مدل ژیومکانیکی و بررسی رفتار مقاومتی سازندها در طول چاههای حفر شده به ویژه در سازندهای شیلی و نمکی، کمک شایانی در ارزیابی ریسکهای محتمل در حفاری چاههای آتی خواهد کرد. در واقع با تحلیلهایی از این دست میتوان با انتخاب مناسب و بهینه پارامترهای حفاری نظیر آزیموت، زاویه انحراف و وزن سیال حفاری علاوه بر کاهش هزینههای حفاری چاههای آتی، از مخاطرات احتمالی نظیر مچالگی و یا برش لوله جداری در طول عمر یک چاه نیز تا حد زیادی جلوگیری کرد.,