آنچه در پیش رو دارید، تحقیقی است در یکی از جنبههای رایج شعر فارسی، بهویژه در گذشته، تحت عنوان "مفاخره" و آن اغراق و توصیف و مدح شاعرانهای است که شاعر در وصف خویش و یا قوم و تبار خویش و نیز دین و اعتقادات، وطن، آرمانها، علایق و ... خویش بهکار برده است. شعر مفاخره، گونههای متفاوتی به خود گرفته است از جمله: مفاخرات پسندیده، مفاخرات مذموم، مفاخرات آشکار و مخفی، مفاخرات مذهبی و عرفانی، مفاخره به بلندهمتی و استغنا و بینیازی، مفاخره به سخنوری، مفاخره به بیان حال، مفاخره به وضعیت زندگی، ممدوح، زیبایی و جمال، جنگاوری، شهر و دیار، عشق و معشوق و ... با مطالعه فخریّات هر شاعر، میتوان به اوضاع اجتماعی، سیاسی، علمی، اقتصادی و ... روزگار شاعر پی برد و با روحیات وی بیشتر آشنا شد. خواستهها و آرمانهای شاعر را دریافت و از نظام ارزشی زمانه وی و نیز زوایای تاریک شخصیتی شاعران و گونههای روانشناختی و علت و انگیزه روی آوردن بدینگونه سخن تا اندازهای آگاه شد. این کتاب، در دو جلد و در دوازده فصل همراه با پیوستها و انواع فهرستها تدوین شده است.,