در بخش تاریخی نواحی ایران، تاریخ گواهی میدهد که ناحیه کرمان در گذشته یکی از کانونهای مدنیت و فرهنگ ایرانی بوده و به ویژه در دوره اسلامی دانشمندان برجستهای را در رشتههای گوناگون علمی به جامعه ایرانی عرضه کرده است. در میان انبوه این فرزانگان که شامل ادیبان، شاعران، ریاضیدانان، ستارهشناسان، عارفان، پرشکان و هنرمندان بوده اند، البته تاریخنگاران جایگاه ویژهای دارنده که تاکنون به طور شایسته و مستقل به آنان پرداخته نشده و نسبت به معرفی ایشان و آثار شان اقدامی در خور به عمل نیامده است. ,این گروه که حدود چهارده نفر میباشند از افضلالدین ابوحامد کرمانی (پزشک و تاریخنگار سده ششم هجری) تا محمد ابراهیم باستانی پاریزی تاریخ نگار معاصر)، هریک در زمان خود با توجه به شرایط خام زمانی و مکانی، توانستهاند ضمن تاثیرگذاری در اوضاع و احوال سیاسی و اجتماعی کشور، گزارشها و تفاسیر دقیق و مفصلی را از رویدادهای سیاسی، اجتماعی اقتصادی، فرهنگی و تاریخی به صورت مکتوب و بسیار ارزشمند، از خود به جای گذارند که امروز نه تنها منابع مفیدی برای «کرمان پژوهی» محسوب میشوند، بلکه در ردیف سنابع معتبر تاریخ ایران نیز به شمار میآیند. ,با توجه به این پیشینه تاریخی، این کتاب بابی تازه در کرمانپژوهی گشوده است و با معرفی تاریخنگاران کرمان، سبک و آثارشان مورد پژوهش قرار داده شده است. تاریخنگاران کرمان به ترتیب زمان زندگی، همراه با خدمات و آثارشان معرفی شدهاند.